Συντάκτης: andreas

Ο κάθε άνθρωπος έχει στη ζωή του όχι μόνο καθήκοντα, αλλά και δικαιώματα. Πολλές φορές οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι συνεπείς στα καθήκοντά τους. Εύκολα θυσιάζουν ένα
καθήκον τους π.χ. να φροντίσουν τους γέροντες γονείς τους, προκειμένου να διασκεδάσουν με τους φίλους τους. Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα δικαιώματά τους.

Ο κάθε άνθρωπος αποτελείται από σώμα θνητό και ψυχή αθάνατη. Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα μας παραγγέλλει ο απόστολος Παύλος, να δοξάζουμε τον μέγα Δημιουργό μας, τον Θεό, και με το σώμα μας και με το πνεύμα μας. Αλλά πώς θα εφαρμόσουμε το παράγγελμα αυτό του Αποστόλου μας;

Η προτροπή του μεγάλου Αποστόλου των εθνών βγαίνει από τα βάθη της καρδιάς του. Γράφει από τη φυλακή της Ρώμης την τελευταία του επιστολή στον μαθητή του Τιμόθεο. Του συνιστά με όλο το πατρικό του κύρος να μείνει σταθερός και ακλόνητος στην πίστη του. Να μη καμφθεί από τους διωγμούς και τις δυσκολίες που θα συναντήσει.

Ανυπολόγιστη είναι η αξία του ανθρώπου, που βαπτίζεται και γίνεται έτσι μέλος της Εκκλησίας του Θεού. Τονίζει ο απόστολος Παύλος στην αποστολική περικοπή προς τους Κορινθίους: «Ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός».

Με στοργική αγάπη ο απόστολος Παύλος γράφει στο αγαπημένο του πνευματικό παιδί, τον Τιμόθεο. Του παραγγέλλει να είναι «Τύπος τῶν πιστῶν…ἐν πνεύματι». Δηλαδή πρότυπο για τους πιστούς Χριστιανούς στην πνευματική ζωή.

Γεμάτος πνευματική πείρα και βαθιά γνωριμία με τον λυτρωτή του Χριστό, ο απόστολος Παύλος γράφει στους Χριστιανούς των Κολοσσών. Τους συμβουλεύει για τα προβλήματα της καθημερινής τους ζωής, όχι από κανένα άνετο γραφείο, αλλά από την επώδυνη αιχμαλωσία του στη Ρώμη.