Σήμερα δεν υπάρχει ανάμεσά μας μια συγκύπτουσα, αλλά πολλοί και πολλές. Όχι βέβαια σωματικά. Αλλά ψυχικά και πνευματικά πολλοί και πολλές είναι συγκύπτοντες. Στρέφονται διαρκώς προς τα κάτω. Προς τα γήινα. Προς τα υλικά και αισθητά. Προς τη ζωή των αισθήσεων και των ενστίκτων...

Ας μείνουμε όμως λίγο περισσότερο στο ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου… Αυτοί οι άνθρωποι-φαντάσματα, που μόλις μπορούν να κρατούν το ντουφέκι στο χέρι, έχουν καταβάλει τον αριθμό, τη δύναμη, τα κανόνια, την συντριπτική υπεροχή της ύλης και στέκουν αλύγιστοι, πιστοί στο θείο θέλημα, που έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο.

Και στη δική μας τη ζωή ο Χριστός θα ζητήσει κάτι παραπάνω από αυτό που ίσως προβλέπουμε. Μη διστάσουμε να του το δώσουμε. Χριστιανισμός χωρίς θυσία είναι νόθος, κάλπικος Χριστιανισμός!