Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες

Οι Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες (Χ.Μ.Ο.), αντλούν την προέλευση τους από τα Κατηχητικά Σχολεία της Αδελφότητας Θεολόγων «Ζωή». Από αυτά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κατηχητές, όπως επίσης και οι σπουδαστές του οικοτροφείου είχαν κληθεί να συμμετέχουν υπεύθυνα στη διοργάνωση των συσσιτίων της Αδελφότητας που λειτούργησαν από τις αρχές του 1942, σώζοντας χιλιάδες παιδιά από την πείνα. Ως συνέπεια υπήρξε η περαιτέρω οργάνωση με πιο συγκεκριμένες και αποτελεσματικές δραστηριότητες. Ο πρώτος πυρήνας συγκροτήθηκε τον βαρύ χειμώνα στα τέλη του 1942 επί Γερμανικής κατοχής στην Θεσσαλονίκη ύστερα από πρωτοβουλία 7 πρωτοπόρων νέων υπό την πνευματική καθοδήγηση του ιεροκήρυκα της Αδελφότητας και μετέπειτα μητροπολίτη π. Λεωνίδα Παρασκευόπουλου. Ένας από αυτούς είναι ο μέχρι πρότινος ανάμεσα μας π. Καλλίνικος Δασκαλούδης μέλος της Αδελφότητας «ΖΩΗ», που δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των Ομάδων και πλέον πρεσβεύει στον ουρανό για εμάς. Η αρχική συνάντηση έγινε στην αποθήκη του τότε βιβλιοπωλείου «ΖΩΗ», λίγο αργότερα δόθηκε και το όνομα της πρώτης αυτής προσπάθειας: «Αδελφοσύνη», όνομα σαφώς επιλεγμένο από τους ίδιους τους νέους, ως ένα από τα πιο αγαπητά και συνηθισμένα στο χώρο των κατηχητικών γιατί εξέφραζε πραγματικά το κλίμα που επικρατούσε. Πρώτος υπεύθυνος της «Αδελφοσύνης» υπήρξε ο νομικός Γεώργιος Αμπόνης.

Στην Αθήνα, λίγο αργότερα, την περίοδο 1943-44, ο προερχόμενος από την πόλη της Βέροιας θεολόγος-κατηχητής και μετέπειτα μητροπολίτης Νικαίας Γεώργιος Παυλίδης, οργανώνει της πρώτες ομάδες στην Κυψέλη, στα Πατήσια, στο Κέντρο της Αθήνας, στη Νεάπολη. Τον Απρίλιο του 1944 έγιναν επίσης οι τρεις πρώτες ομάδες κοριτσιών στην Κυψέλη, στη Βάθη και στα Πετράλωνα. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, οι Χ.Μ.Ο. ανέπτυξαν ιδιαίτερη δυναμική στον χώρο νεότητας, και παράλληλα ιδρύθηκαν τα «Κυκλάμινα» μια όμορφη και δυναμική κίνηση, μέλη της οποίας είναι αγόρια και κορίτσια των τριών τελευταίων τάξεων του Δημοτικού σχολείου.

Πρώτος γενικός έφορος των Χ.Μ.Ο. υπήρξε ο αφιερωμένος θεολόγος και χριστιανός ποιητής Αλέξανδρος Γκιάλας (1915-1948, ψευδώνυμο Γ.Βερίτης), που παρά την σύντομη ζωή του άφησε έντονα τα σημεία της παρουσίας του και σε αυτόν τον χώρο εμπνέοντας με την βαθειά του πιστή και αγωνιστικότητα. Έγραψε ποιήματα που έγιναν τραγούδια, άρθρα και μελέτες γεμάτες αλήθεια. Τα επόμενα χρόνια μετά τον πόλεμο υπήρξε αλματώδης αύξηση. Ομάδες ιδρύθηκαν στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο, ακόμα και στο εξωτερικό. Τρία χρόνια έπειτα από την ίδρυσή της (1947), η «Αδελφοσύνη» αποτελούνταν από 35 ομάδες στην Αθήνα και στον Πειραιά ενώ ο πληθυσμός σε αυτές τις δυο περιοχές ίσα που υπερέβαινε εκείνη την περίοδο το ένα εκατομμύριο κατοίκους.

Ιδιαίτερη αίσθηση και κλίμα συγκίνησης προκάλεσε ο θάνατος ενός εκ των πρώτων και καλύτερων ομαδαρχών, του Νίκου Αναδολή, στη μάχη της Νάουσας στις αρχές του 1949 από τους αντάρτες, όπου μετά τις σπουδές του υπηρετούσε έχοντας τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού. Ο Αναδολής με βαθειά αίσθηση της αποστολής του στο χώρο τον χριστιανικών ομάδων ενέπνεε με το παράδειγμα και την παρουσία του.

Στον χώρο των ΧΜΟ έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει σημαντικές προσωπικότητες από τον μοναχισμό και την επιστήμη καθώς επίσης, άνθρωποι αξιόλογοι στον τομέα τους, αλλά και με ιδιαίτερη παρουσία στην Εκκλησία, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος και ο πρώην αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος.

Βασική προϋπόθεση των Χ.Μ.Ο. κατά την ίδρυση τους, υπήρξε η χριστιανική Κατήχηση που γινόταν κυρίως στα κατηχητικά σχολεία, γι’ αυτό και τα μέλη των Χ.Μ.Ο. παρακολουθούσαν και εργάζονταν σε αυτά με τρόπο άμεσο, ώστε, η χριστιανική κατάρτιση να είναι επιτυχής. Η διαφορά έγκειται στο ότι τα μέλη των Χ.Μ.Ο. δεν αρκούνταν μόνο στην ακρόαση του Θείου λόγου, αλλά επιθυμούσαν να προχωρήσουν και στην έμπρακτη εφαρμογή, ως καρπό της χριστιανικής αγάπης, με συγκεκριμένες δράσεις, η ζωή τους να έχει ως βασικό στοιχείο την εργασία για τον Χριστό στον περίγυρο τους. Τα πλέον ενεργά μελή των κατηχητικών στρατεύονταν στις Χ.Μ.Ο., με βάση τα αγιογραφικά συνθήματα του Αποστόλου Παύλου προς τον νεαρό συνεργάτη του Τιμόθεο: «ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος» (Β΄ Τιμόθεον 3,17) «ώστε να είναι έτσι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος και ακέραιος, συγκροτημένος και ικανός για κάθε καλό έργο», και «ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως·» (Α΄ Τιμόθεον 6,12).

Περισσότερες πληροφορίες για τις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα τους, https://xmo.gr .

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *