Δοξάσατε τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν
Α’ Κορ. 6,20
Ο κάθε άνθρωπος αποτελείται από σώμα θνητό και ψυχή αθάνατη. Αυτά τα δύο είναι ενωμένα στον κάθε συγκεκριμένο άνθρωπο. Γι’ αυτό συνήθως μιλάμε για μιά ενιαία ανθρώπινη φύση, την ψυχοσωματική. Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα μας παραγγέλλει ο απόστολος Παύλος, να δοξάζουμε τον μέγα Δημιουργό μας, τον Θεό, και με το σώμα μας και με το πνεύμα μας. Αλλά πώς θα εφαρμόσουμε το παράγγελμα αυτό του Αποστόλου μας; Είναι δυνατόν σήμερα μάλιστα, που το σώμα υφίσταται τόσες αμαρτωλές επιδράσεις από το περιβάλλον, εμείς να δοξάζουμε τον Θεό με το σώμα μας;
Οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί θεωρούσαν το σώμα, ως κάτι το κακό, ως φυλακή για το πνεύμα. Ενώ ο Χριστιανισμός τοποθετεί το σώμα του ανθρώπου σε πνευματική βάση. «Δεν γνωρίζετε, μας ρωτάει ο Απόστολος του Χριστού, ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που είναι μέσα σας, με το Άγιο Βάπτισμα που πήρατε;» Το καθαρό και καθαγιασμένο σώμα είναι θεάρεστη προσφορά για τη δόξα του Θεού.
Το σώμα προσφορά δοξολογίας προς τον Θεό
Αλλά πώς θα χρησιμοποιούμε το σώμα μας, ώστε να δοξάζεται ο Θεός; Πρώτα πρώτα δοξάζεται ο Θεός με τη γλώσσα μας. Όταν δεν λέμε ψέματα, δεν κατακρίνουμε, δεν καταριόμαστε. Όταν τα λόγια μας είναι αγνά, ειλικρινή, λόγια αγάπης, λόγια Θεού. Δοξάζεται ο Θεός με τα μάτια μας. Όταν βλέπουμε με θαυμασμό τα δάση και τα βουνά, τα λουλούδια και τα πουλιά και γεμίζει η ψυχή μας από αισθήματα δοξολογίας. Όταν δεν μολύνουμε τα μάτια μας με τα άπρεπα περιοδικά και τα θεάματα της ντροπής. Δοξάζεται ο Θεός με τα αυτιά μας. Όταν ακούμε τους ύμνους της Εκκλησίας, τα τραγούδια του Θεού και όχι τα τραγούδια της αμαρτίας.
Ακόμα ευχαριστεί και δοξάζει τον Θεό ο Χριστιανός, όταν κάθεται στο τραπέζι να φάει, κι όταν πίνει το νερό ή το κρασί. «Εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ἄλλο ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε».
Είτε δηλαδή τρώτε το φαγητό σας, είτε πίνετε το κρυστάλλινο νερό ή το κρασί ή κάποιο άλλο ποτό, είτε οτιδήποτε άλλο πράττετε, όλα ας τα κάνετε για τη δόξα του Θεού. Αυτά τα λόγια της Αγίας Γραφής σημαίνουν ότι δεν θα τρώτε για τη γαστριμαργία σας, ούτε θα πίνετε για να μεθάτε. Αλλά θα κάνετε με εγκράτεια τη σωστή χρήση, ώστε το σώμα να είναι σε κατάσταση ευεξίας, ώστε να εξυπηρετεί την ψυχή σας.
Και με το πνεύμα δοξάζουμε τον Θεό
Πράγματι δοξάζεται ο Θεός με την καρδιά μας, όταν γεμίζει με αισθήματα και συναισθήματα άγια. Με αισθήματα συγχωρητικότητας, ανεξικακίας και αγάπης.
Δοξάζεται ο Θεός όταν έχουμε «σπλάγχνα οἰκτιρμῶν, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία» (Κολασ. 3, 12). Δηλαδή καρδιά πονετική, ευγενική, γεμάτη καλοσύνη, ανεκτικότητα, πραότητα, υπομονή, επιείκεια προς τους ανθρώπους που αμαρτάνουν.
Δοξάζεται ο Θεός όταν έχουμε μεγάλη καρδιά, πλατιά καρδιά, που χωράει μέσα της όλο τον κόσμο, όπως η καρδιά του αποστόλου Παύλου για τον οποίο έχει γραφεί: «Η καρδιά του Παύλου, καρδιά όλου του κόσμου».
Δοξάζεται ο Θεός με το νου μας, όταν κάνουμε σκέψεις που αρέσουν στον Θεό, σκέψεις σωφροσύνης, αγνότητας, σκέψεις άγιες. Όταν καταστρώνουμε με το νου μας σχέδια φιλανθρωπίας, διακονίας για τους αδελφούς, σχέδια ιεραποστολικά: Να βοηθήσουμε κάποια ψυχή να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να κοινωνήσει των αχράντων Μυστηρίων. Να ξεφύγει από τα δίχτυα του Σατανά. Να λυτρωθεί κάποια νεανική ύπαρξη από τα ναρκωτικά.
Τέλος, δοξάζεται ο Θεός όταν κάθε μέρα του προσφέρουμε άνευ όρων ολόκληρη τη θέλησή μας. Τότε ζούμε στην πράξη το «δοξάσατε τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ἡμῶν» και γεμίζει χαρά και ευτυχία η ζωή μας.