Για να κάνει ο Κύριος το θαύμα, για να δώσει τη θεραπεία, ζητάει τη ζωντανή πίστη. Όσοι πονάμε και υποφέρουμε από κάποια αρρώστια, ας προσέξουμε αυτή την αλήθεια. Δεν θα αφήσουμε βέβαια τον γιατρό. Γιατί «αὐτὸν ἔκτισε Κύριος». Αλλά πάνω από αυτόν ας βάλουμε τον Θεό μας. Ο Θεός είναι ο παντοδύναμος γιατρός. Ας καταφύγουμε με πίστη σ' Αυτόν...
Για να αναγνωρίσει κανείς τα θαύματα του Χριστού, πρέπει να έχει αγνή διάθεση και καθαρή καρδιά. Αν αυτά λείπουν, εύκολα έρχονται η προκατάληψη και η εμπάθεια που τυφλώνουν τον άνθρωπο. Τον φέρνουν στον παραλογισμό. Χαρακτηριστικό το θαύμα της θεραπείας του τυφλού, που οι Φαρισαίοι δεν μπορούν να το δουν...
«Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» Παράξενη στα αυτιά του παραλύτου η ερώτηση του Χριστού. Αν θέλεις να γίνεις υγιής; Μα, ήθελε και τίποτα άλλο; Τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια ζούσε με αυτή τη λαχτάρα, με αυτή την προσμονή. Και τώρα έπαιρνε σε μια μόνο στιγμή απροσδόκητα, αυτό που περίμενε...
Η Ανάσταση του Χριστού πλημμυρίζει τα πάντα με φως. Οι πιστοί με αναμμένες λαμπάδες ψάλλουν τον επινίκιο ύμνο «Χριστός Ανέστη», μέσα στις ολοφώτιστες εκκλησίες. Και ένα αναστάσιμο τροπάριο λέει χαρακτηριστικά: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια»...
Τα πλήθη της Ιερουσαλήμ τρέχουν να υποδεχθούν τον Μεσσία. Ωσαννά! Ωσαννά, ζητωκραυγάζουν. Δόξα και τιμή στον Σωτήρα που φθάνει. «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»! Ο Ιησούς γνωρίζει πόσο επιφανειακά είναι τα αισθήματα του πλήθους, γι' αυτό προχωρεί χωρίς να συγκινείται...