Οι διαλογισμοί μας

Ένας κόσμος ολόκληρος υπάρχει μέσα μας: Ο κόσμος των λογισμών μας. Αναδύεται από τα βάθη της ύπαρξης μας, ζει και κινείται στον χώρο της σκέψης, εξεγείρεται και επαναστατεί. Ένας αόρατος κόσμος, αλλά τόσο σημαντικός που επηρεάζει τη ζωή μας, ελέγχει την πορεία μας, διαμορφώνει την όλη μας προσωπικότητα…


«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναοὺμ δι’ ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ἐφ’ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας λέγει τῷ παραλυτικῷ· σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν».

«Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;»

Ένας κόσμος ολόκληρος υπάρχει μέσα μας: Ο κόσμος των λογισμών μας. Αναδύεται από τα βάθη της ύπαρξης μας, ζει και κινείται στον χώρο της σκέψης, εξεγείρεται και επαναστατεί. Ένας αόρατος κόσμος, αλλά τόσο σημαντικός που επηρεάζει τη ζωή μας, ελέγχει την πορεία μας, διαμορφώνει την όλη μας προσωπικότητα. Ο κόσμος αυτός των λογισμών δεν μένει άγνωστος. Δεν ζούμε μόνοι μας το μεγαλείο ή την αθλιότητά μας. Κάποιος είναι πάντοτε παρών και με απόλυτη ακρίβεια γνωρίζει τους λογισμούς μας. Είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ποια σημασία έχει αυτό για τη ζωή μας;

Κάτω από τον έλεγχο του Χριστού

Υπάρχουν στιγμές που ο κόσμος των λογισμών μας βρίσκεται σε αναβρασμό. Ο νούς μας γίνεται τρικυμισμένη θάλασσα. Στις στιγμές αυτές, ας σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά κι ας αναζητήσουμε τον Κύριο. Αυτός είναι παρών και γνωρίζει καλά τους λογισμούς μας. Αυτός είναι «ὁ ἐτάζων καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμ. ζ´ 10). Είναι ο Κύριος στον οποίο «οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν» (Ματθ. Η´ 27) και ένας λόγος του αρκεί για να καταπαύσει η τρικυμία των λογισμών και να γίνει μέσα μας «γαλήνη μεγάλη».

Σκέψεις απογοήτευσης και ολιγοπιστίας μας δέρνουν; Ας γονατίσουμε και ας ζητήσουμε από τον Κύριο που διαβάζει τους λογισμούς μας: «Κύριε, πρόσθες ἡμῖν πίστιν». Λογισμοί φθόνου και εκδίκησης μας τυλίγουν; Ας ζητήσουμε από τον Χριστό να στείλει την ειρήνη του και να φρουρήσει την καρδιά και τα νοήματά της. Λογισμοί κακοί και αισχροί κατακλύζουν το εσωτερικό μας; Ας ζητήσουμε από τον Ιησού να διώξει με το φραγγέλιο της παρουσίας Του τους κακούς αυτούς εμπόρους, που μολύνουν το ναό του σώματός μας. Είναι ο μόνος που μπορεί να ελέγξει τον επαναστατημένο κόσμο των λογισμών μας.

Κάτω από την κρίση του Χριστού

Άλλες φορές οι λογισμοί μας είναι ακαθόριστοι. Δεν μπορούμε να εξακριβώσουμε την ηθική τους ποιότητα. Ένας λογισμός κυκλοφορεί μέσα μας από μέρες, εβδομάδες, μήνες ίσως και χρόνια και δεν ξέρουμε αν είναι καλός ή κακός. Άλλοι παρουσιάζονται με το όνομα της ελευθερίας, της δικαιοσύνης ή της ηθικής. Είναι έτσι ή μήπως πίσω από αυτά κρύβεται η ασυδοσία, η αδικία, η ανηθικότητα; Άλλοτε αντιμετωπίζουμε ένα ατομικό ή οικογενειακό πρόβλημα. Κάνουμε διάφορους λογισμούς και συλλογισμούς. Είναι σωστοί άραγε; Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται ένα κριτήριο. Χρειάζεται κάποιος που να γνωρίζει καλά και να μπορεί να μας βοηθήσει. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Κύριο Ιησού. Αυτός είναι «ὁ ἐπιστάμενος τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπων» (Ιώβ ζ´ 20).

Θέλουμε, λοιπόν, να διακρίνουμε τους λογισμούς μας; Ας τους θέσουμε κάτω από το φως του Χριστού. Όλους τους άγνωστους, αμφίβολους, ύποπτους λογισμούς μας, ας τους φωτίσουμε με το φως της διδασκαλίας του Χριστού. Ο λόγος του Θεού έχει τη δύναμη να ερευνά και να κρίνει τις σκέψεις και ιδέες της καρδιάς. Όλους τους λογισμούς που φαίνονται καλοί και ορθοί ας τους ελέγχουμε με το νόμο του Ευαγγελίου, με τη χάρη της προσευχής, με την κρίση ανθρώπων ειλικρινής αγάπης. Αυτό έκαναν όλοι όσοι πίστευαν ότι ο Χριστός γνωρίζει με ακρίβεια τους διαλογισμούς του ανθρώπου. Δεν έκαναν τίποτε, χωρίς να ρωτήσουν τον Κύριο. Χωρίς την καθοδήγησή του. Γιατί Αυτός είναι το μόνο και αλάνθαστο κριτήριο για τη διάκριση των λογισμών μας.

Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ, τεύχος Μαρτίου 2022

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *