Για μας η αναμονή των Χριστουγέννων είναι πλέον ζήτημα λίγων ημερών. Για τους αγίους όμως από του Αδάμ μέχρι του δικαίου Ιωσήφ, η αναμονή αυτή κράτησε αιώνες και χρόνια. Όλοι οι πιστοί της Π. Διαθήκης έζησαν και πέθαναν με την προσμονή του Χριστού. Ολόκληρη η περίοδος της Π. Διαθήκης ήταν μια περίοδος αναμονής του Λυτρωτή…
«Ἀδελφοί, πίστει παρῴκησεν Ἀβραὰμ εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. Καὶ τί ἔτι λέγω; Ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι».
«Διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας… ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν»
Για μας η αναμονή των Χριστουγέννων είναι πλέον ζήτημα λίγων ημερών. Για τους αγίους όμως, που εορτάζουμε την Κυριακή, από του Αδάμ μέχρι του δικαίου Ιωσήφ, η αναμονή αυτή κράτησε αιώνες και χρόνια. Όλοι οι πιστοί της Π. Διαθήκης έζησαν και πέθαναν με την προσμονή του Χριστού. Ολόκληρη η περίοδος της Π. Διαθήκης ήταν μια περίοδος αναμονής του Λυτρωτή. Πως όμως έζησαν οι πιστοί κατά την μεγάλη αυτή περίοδο;
Αναμονή εν πόνω
Η περίοδος της αναμονής του Μεσσία για τους πιστούς της Π. Διαθήκης ήταν μια περίοδος δοκιμασιών και πόνου. Βασικό χαρακτηριστικό όλων των προ Χριστού δικαίων και πιστών ανθρώπων ήταν ο πόνος, ο διωγμός, το μαρτύριο. Ο Μεσσίας ήλθε, αφού προηγουμένως πόνεσε πολύ η ανθρωπότητα. Ο πιστός λαός του Θεού, ο οποίος εκαλείτο από τον άγγελο να χαρεί «χαρὰν μεγάλην» (Λουκά β´ 10) για τη γέννηση του Σωτήρα, ήταν ένας πονεμένος και πολυβασανισμένος λαός. Και η χαρά αυτή ήταν ακριβώς ο καρπός της αναμονής του εν πόνω…
Η ζωή μας εξακολουθεί να είναι μια αναμονή του Χριστού και μετά τη γέννησή του. Μια ετήσια αναμονή της επετείου της γεννήσεώς του και μια ισόβια αναμονή του ερχόμενου Κυρίου. Η περίοδος αυτή και της δικής μας προσμονής είναι περίοδος πόνου. «Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, διωχθήσονται» (Β´ Τιμοθ. γ´ 12). Ο δίκαιος υπάλληλος συκοφαντείται, η αγνή κόρη διαβάλλεται, οι πιστοί διώκονται. Η ζωή των πιστών είναι ζυμωμένη με τον πόνο!
Όμως το μήνυμα των Χριστουγέννων ποιο είναι; Ο πόνος του κάθε ανθρώπου, της ανθρωπότητας ολόκληρης θα φέρει τη χαρά. Τον θρήνο θα τον διαδεχθεί η ευφροσύνη. «Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι» (Ψαλμ. ρκε´ 5). Τώρα πονάμε. Κάποιος όμως άγγελος αργά η γρήγορα θα σταλεί να μηνύσει στους αναμένοντες με πόνο πιστούς: «Ἰδοὺ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην» Ο Χριστός ήλθε και έρχεται και θα έλθει Σωτήρας και Λυτρωτής!
Ενατένιση εν πίστει
Η περίοδος της αναμονής του Λυτρωτή για τους δικαίους της Π. Διαθήκης ήταν μια περίοδος πίστεως. Με την δύναμη της πίστεως ατένιζαν στο άγιο και θείο πρόσωπό του και νικούσαν ολόκληρα βασίλεια, έφραζαν στόματα λιονταριών, έσβηναν τη δύναμη της φωτιάς…
Και η δική μας ζωή πρέπει να είναι μια ενατένιση του Χριστού με πίστη. Δεν μπορούμε βέβαια να βλέπουμε με τα μάτια του σώματος το πρόσωπο του Λυτρωτή. Το προνόμιο αυτό πολύ λίγοι το είχαν μέσα στην ιστορία. Εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί, όπως και οι προ Χριστού πιστοί, ατενίζουμε το πρόσωπο του Κυρίου Ιησού «διὰ πίστεως».
Σε κτυπούν, τα κύματα των δυσκολιών και των πειρασμών. Σήκωνε τα μάτια της ψυχής σου και με το δυνατό φακό της πίστεως ατένισε στο θείο πρόσωπο του Λυτρωτή Ιησού. Αυτό θα σου δώσει τη δύναμη να υπερνικήσεις κάθε εμπόδιο, κάθε αντιξοότητα. «Αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν», τονίζει ο ευαγγελιστής Ιωάννης (Α´ Ιωάν. ε´ 4). Σε τυλίγει η αδικία, η αμαρτία, η αθλιότητα. Άφησε τη σκέψη σου να τρέξει και να αναζητήσει με πίστη την αγία μορφή του Κυρίου μας. Αυτό θα σε κάνει ικανό να ζεις με δικαιοσύνη, αγνότητα και αξιοπρέπεια, μέσα σ’ ένα κόσμο απάτης και διαφθοράς.
Οι δίκαιοι της Π. Διαθήκης έκλειναν τα μάτια τους με τη νοσταλγία του ερχόμενου Μεσσία. Οι πρώτοι Χριστιανοί χαιρετίζονταν μεταξύ τους με τον χαιρετισμό της αναμονής του Ιησού: «Ὁ Κύριος ἐγγύς»! Τα Χριστούγεννα που θα γιορτάσουμε σε λίγες μέρες ας τονώσουν και τη δική μας πίστη και ελπίδα στον ερχόμενο Κύριο Ιησού. Ο Κύριος μας το βεβαίωσε: «Ναὶ ἔρχομαι ταχύ» (Αποκ. κβ´ 20). Ας είμαστε σε αναμονή του Χριστού μέχρι τέλους της ζωής μας. Και το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ θα έλθει από τώρα να γεννηθεί στην ετοιμασμένη φάτνη της ψυχής μας.
Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ, τεύχος Δεκεμβρίου 2021