Ένας άλλος κόσμος

Ένας όμορφος κόσμος προβάλλει εμπρός μας. Είναι ο κόσμος των Αγίων και Ηρώων της πίστεως! Ένα αναρίθμητο πλήθος εκλεκτών ψυχών, που με την αγνή ζωή τους, τους υπέροχους και ηρωικούς αγώνες τους, λάμπουν σαν φωτεινά αστέρια στον πνευματικό ουρανό της οικουμένης.

«Ἀδελφοί, οἱ Ἅγιοι πάντες διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα Κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τε- λειωθῶσι. Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν».

«Οἱ ἅγιοι πάντες διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας»

Ένας όμορφος κόσμος προβάλλει εμπρός μας. Είναι ο κόσμος των Αγίων και Ηρώων της πίστεως! Ένα αναρίθμητο πλήθος εκλεκτών ψυχών, που με την αγνή ζωή τους, τους υπέροχους και ηρωικούς αγώνες τους, λάμπουν σαν φωτεινά αστέρια στον πνευματικό ουρανό της οικουμένης. Το χρονικό της εκπληκτικής ζωής τους το διαβάζουμε στην παραπάνω αποστολική περικοπή. Ας το μελετήσουμε προσεκτικότερα.

Οι Άγιοι υπήρξαν άνθρωποι με δύναμη

Άνθρωποι σαν κι εμάς ήταν. Δεν ήταν όμως συνηθισμένοι τύποι, άβουλα και ανίσχυρα όντα. Μέσα τους έκρυβαν μια δύναμη καταπληκτική, που τους έκανε πραγματικά δυνατούς. Ήταν η δύναμη της πίστεως. Με τη δύναμη αυτή, σημειώνει ο θείος Απόστολος, νίκησαν αντίπαλα βασίλεια, κυβέρνησαν με δικαιοσύνη, πέτυχαν τις υποσχέσεις που τους έδωσε ο Θεός, έφραξαν τα στόματα των λιονταριών, όπως ο Δανιήλ, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, όπως οι τρεις Παίδες, ξέφυγαν από τον κίνδυνο της σφαγής, θεραπεύτηκαν από αρρώστιες, έγιναν ισχυροί και ανίκητοι στον πόλεμο και διέλυσαν τα στρατεύματα των εχθρών τους. Και με τον τρόπο αυτό απέδειξαν, ότι η πίστη γι’ αυτούς δεν ήταν μια απλή λέξη η ένα εξωτερικό στολίδι, αλλά μια δύναμη ζωής.

Ένας κόσμος ανθρώπων με δύναμη μας χρειάζεται και σήμερα. Μη σκέπτεσαι τους ανθρώπους, που κρατούν στα χέρια τους το πολύ χρήμα ούτε τα κράτη που έχουν τις αποθήκες τους γεμάτες με πυρηνικά όπλα. Δεν εννοούμε αυτούς. Γιατί εδώ δεν μας χρειάζεται μία δύναμη για τον ξεπεσμό και την καταστροφή, αλλά μια δύναμη για τη ζωή και τη δημιουργία. Η πίστη στον Κύριο Ιησού είναι η μόνη δύναμη, που κάνει τους ανθρώπους δυνατούς. Δυνατούς να κυριαρχούν στον εαυτό τους και τα πάθη τους, δυνατούς να κρατούν γερά το τιμόνι της οικογενειακής ζωής, δυνατούς να κυβερνούν με σύνεση και δικαιοσύνη τον λαό.

Οι Άγιοι υπήρξαν ακόμη αγωνιστές με συνέπεια

Έζησαν μέσα στον κόσμο, αλλά δεν συμβιβάστηκαν με τον κόσμο. Κράτησαν την πίστη τους χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Γι’ αυτό και προτίμησαν να διωχθούν και να βασανιστούν παρά να συνθηκολογήσουν με τον αμαρτωλό κόσμο. Έτσι, λέει ο Απόστολος, άλλοι από τους αγίους, δέθηκαν στο βασανιστικό όργανο που λεγόταν τύμπανο, άλλοι εμπαίχθηκαν, μαστιγώθηκαν, φυλακίσθηκαν, λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς και τελικά πέθαναν κάτω από το μαχαίρι του δημίου.

Πιστεύουμε και εμείς. Πως όμως; Κρατάμε την γραμμή μας; Αν θέλουμε να ανήκουμε στον όμορφο κόσμο των αγίων πρέπει να γίνουμε αγωνιστές της πίστεως με συνέπεια. Αγωνιστής της πίστεως με συνέπεια θα είσαι, όταν δεν δεχθείς να χρησιμοποιήσεις άνομα μέσα, για να εξασφαλίσεις μεγάλα κέρδη. Η συνέπεια στη χριστιανική σου πίστη σε υποχρεώνει να πείς το ΟΧΙ στο πάθος της πλεονεξίας. Η ζωή της αγνότητας και της ηθικής ανωτερότητας και αξιοπρέπειας, που κάνεις, προκαλεί ίσως τα σχόλια και τις ειρωνείες των συναδέλφων σου, των προισταμένων σου. Εσύ όμως πρέπει να την συνεχίσεις, ο,τιδήποτε κι αν λένε οι άλλοι. Κι αν ακόμα αυτό θα σου κοστίσει την θέση σου, την εργασία σου. Αυτό θα πεί συνέπεια. Και στις περιπτώσεις αυτές θα σκεφθείς τους αγίους -άνδρες και γυναίκες- που σε παρόμοιες συνθήκες δεν υποχώρησαν, δεν κάμφθηκαν, δεν συνθηκολόγησαν. Αυτό είναι νίκη.

Δύσκολα πράγματα ασφαλώς. Ενώ από το άλλο μέρος η αμαρτία είναι εύκολη, «εὐπερίστατος», όπως σημειώνει ο Απόστολος. Υπάρχει όμως ο τρόπος να μη παρασυρθούμε στην εύκολη ζωή της αμαρτίας, αλλά να προτιμήσουμε το δύσκολο αγώνα της πίστεως. Είναι μοναδικός: Να ατενίζουμε στον όμορφο κόσμο των Αγίων της πίστεως και πιο πολύ στον «τῆς πίστεως Ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν». Στην στρατιά και τον Αρχηγό των αγωνιστών και των νικητών της ζωής. Και να αγωνιζόμαστε και μείς «δι᾿ ὑπομονῆς τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα».

Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ, τεύχος Ιουνίου 2021

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *