Η περιήγηση στον κυβερνοχώρο με οδήγησε τυχαία στη φωτογραφία ενός μοναχού. Ασπρόμαυρη και ψιλοφθαρμένη, αλλά πολύ φυσική μου τράβηξε την προσοχή όταν διάβασα τη λεζάντα: «ο Άγιος Νεκτάριος».
Οἱ νέοι ἄνθρωποι συνηθίζουν στὶς ἡμέρες μας νὰ ζοῦν μέσα στὴν ἀσχήμια...
Στὴν γνωστὴ σὲ ὅλους μας παραβολὴ τοῦ Σπορέως ὁ Κύριος ἐπισημαίνει ὅτι ἕνα μέρος ἀπὸ τὸν σπόρο ἔπεσε «ἐπὶ τὴν πέτραν καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα» (Λουκ. 8: 6). Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει καὶ μὲ πολλοὺς χριστιανοὺς νέους: ξεκινοῦν μὲ ἐνθουσιασμὸ τὴν χριστιανικὴ ζωή, ἀλλὰ πολὺ γρήγορα ἀποθαρρύνονται…
Εἶναι Τετάρτη 30 Μαΐου 2018. Ἡ ἐκδήλωση τῆς Χριστιανικῆς Φοιτητικῆς Ἕνωσης στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν μὲ ὁμιλητὴ τὸν π. Χαράλαμπο Παπαδόπουλο, ἔχει προγραμματιστεῖ γιὰ τὶς 3 μ.μ. Ὡστόσο, ἕνα ἀνώνυμο τηλεφώνημα γιὰ βόμβα, μᾶς ἀναγκάζει νὰ ἐκκενώσουμε ἄρον-ἄρον καὶ ἐν μέσω σειρήνων τὸ κτίριο ἀπειλώντας τὴν ὁμιλία… νὰ τιναχθεῖ στὸν…
Κάθε φορὰ ποὺ φαντάζομαι τὸν πατέρα μου, τὸν βλέπω μὲ τὸν ζυγὸ γύρω ἀπὸ τὸ λαιμό του, ζευγμένον μὲ τὸ ἐπιτραχήλι. Τὸν βλέπω ζευγμένον, σὰν ἕνα ἄλογο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ποδεμένον μὲ τὶς πεταλωμένες μπότες του, νὰ τρέχει ἀπὸ τὴ μιὰ στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς ἐνορίας, τριάντα ὀρεινά χιλιόμετρα, ποὺ…
Εἶναι φορές, καλοί μου φίλοι, ποὺ παραμελοῦμε τὶς πνευματικές μας ὑποχρεώσεις, γιὰ χάρη τῶν σωματικῶν. Γιὰ νὰ μὴ πῶ ὅτι αὐτὸ κυρίως κάνουμε!
"Εάν επιμείνεις, μετά από την καταιγίδα θα έρθει η γαλήνη..."