Αυτοί που ζουν κατά Χριστόν, όχι μόνο στις ομαλές περιστάσεις του βίου χαίρονται πνευματικά, αλλά και στα εμπόδια και στις παρουσιαζόμενες θλίψεις βρίσκουν παρηγοριά και αισθάνονται χαρά.
Το μέγα μυστήριο της πίστεως και της ευσεβείας μας, έγκειται στο ότι ο Αιώνιος και Άναρχος και Απρόσιτος και Ακατάληπτος, αλλά Φιλάνθρωπος Θεός, κατέβηκε στον κόσμο μας και έλαβε «σάρκα» και έγινε άνθρωπος, γεννήθηκε ως άνθρωπος με ψυχή και σώμα και νου και θέληση και ζωή ανθρώπινη.
Ἁγίου Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τοῦ Μεγάλου
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΟ «ΚΑΘΕΛΩ ΜΟΥ ΤΑΣ ΑΠΟΘΗΚΑΣ»
(περὶ τῆς πλεονεξίας, καὶ τοῦ ρητοῦ τοῦ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγελίου
«Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας, καὶ μείζονας οἰκοδομήσω»)
Ολέθρια σάρκα. Του δολίου Βελίαρ κύμα σκοτεινό
σάρκα φρικτή, ρίζα των πολύμορφων παθών.
Ολέθρια σάρκα, φίλη του εδώ κόσμου που κυλάει ΄
σάρκα φρικτή ΄ αντίπαλε της ουράνιας ζωής.
«Κατά σαρκός», ποίημα αγίου Γρηγορίου Θεολόγου [1] .
«Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἁμαρτία, ἐπειδὴ χωρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς, καὶ τὸν γεμίζει μὲ ὅ,τι εἶναι θανάσιμο.»