Τιμή και δόξα σε όσους αγωνίστηκαν για την πίστη και τη πατρίδα μας! Σε εκείνους που υπέρμετρα αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς Χριστό και Ελευθερία. Σε εκείνους που μας καλούν και εμάς να μιμηθούμε τον αγώνα τους.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, μια από τις ηγετικές μορφές του αγώνα, έδωσε με λίγα απλά λόγια από την πρώτη ώρα της Επανάστασης, το βαθύ πνευματικό νόημα του Ιερού Αγώνα.
Σαν σήμερα, στις 23 Απριλίου 1821, ο Αθανάσιος Διάκος σουβλιζόταν ζωντανός στη Λαμία, εκεί που σήμερα είναι το άγαλμα του και όποιος το πλησιάζει νιώθει θείο δέος και χαίρεται ολοκληρωμένο το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής. Γιατί πέθανε με τον φρικτότερο θάνατο, χωρίς η ελάχιστη κραυγή πόνου να βγει από τα χείλη του...
Μεταφερθείτε και εσείς στον καιρό του Ρήγα Φερραίου, μέσα από τη ζωή του Νικόλα από τη Κοζάνη... ένα ιστορικό διήγημα που αξίζει να διαβάσετε και να μοιραστείτε με τους μικρότερους φίλους μας!
Θα χρειάζονταν σελίδες πολλές για να παρουσιάζαμε όλα τα στοιχεία που συγκροτούν την πνευματική προσωπικότητα του μεγάλου ήρωα της επανάστασης. Ωστόσο, τα δύο αληθινά αυτά περιστατικά μας δίνουν μια εικόνα…